niedziela, 25 stycznia 2015

Edgar Allan Poe - Życiorys część I .

Natchniony tekstem o H. P. Lovecrafcie, redakcyjnego kolegi Bartka Oleszki, wpadłem na pomysł utworzenia na blogu „Kącika biograficznego”, w którym mogłyby pojawiać się teksty dotyczące życia nie tylko pisarzy, ale także innych postaci z historii i żyjących teraz. Tak więc kontynuując rozpoczęty już „projekt” chciałbym przybliżyć sylwetki innych znanych osób, zaczynając od przybliżenia życiorysu pisarza, Edgara Allana Poe.
Edgar Allan Poe wśród historyków literatury określany jest mianem „pisarza archetypu” – były żołnierz, wdowiec, alkoholik, opiumista, a przede wszystkim wybitny twórca opowieści tajemniczych, miłosnych, makabrycznych czy też groteskowych, tak najkrótszymi słowami można opisać tę wybitną postać, którą pragnę państwu przybliżyć.
Najpierw, nim przejdziemy do jego twórczości, chciałbym przedstawić krótką biografię tegoż pana.
Urodzony w Bostonie w stanie Massachusetts 19 stycznia 1809 roku mały Edgar w wieku dwóch lat został osierocony przez matkę, aktorkę Elizabeth Arnold Hopkins Poe zmarłą na gruźlicę, a rok wcześniej pozostawiony przez ojca Davida Poe, wraz z chorą matką oraz dwojgiem rodzeństwa. Dzieciństwo Edgara nie było zbyt wesołe, sierota znalazła się w domu Allanów (stąd drugie nazwisko), w Richmond, w stanie Wirginia. John Allan i jego rodzina stali się dla przyszłego pisarza rodziną zastępczą, choć nigdy formalnie go nie adoptowali. Allanowie trudnili się handlem wszelkimi towarami i na tym polu odnosili spore sukcesy. W wieku sześciu lat, wraz ze swoją przybraną rodziną, przeniósł się do Europy. Uczęszczał do szkoły Irvine w Szkocji, gdzie jego wuj, John Allan się urodził. Potem przeniósł się do Londynu, gdzie uczył się w szkole z internatem, a następnie wstąpił do szkoły Reverend John Bransby’s Manor House School w Stoke Newington. W roku 1820 z Allanami powrócił do Richmond. Następnym ważnym wydarzeniem w życiu poety była śmierć wuja, która nastąpiła na początku 1825 roku. W spadku pozostawił (mógł sobie na to pozwolić, bo należał do najbogatszych osób w Richmond) Edgarowi dużą posiadłość. Latem zakupił dwupiętrowy dom. Następnie wyjechał na roczne studia językowe na Uniwersytet Virginia w lutym 1826 roku. Po roku zrezygnował z powodu długów. W 1927 roku znalazł się w Bostonie, gdzie pisał do gazet pod pseudonimem „Henri de Rennet”. Mimo dorywczych prac jako urzędnik czy dziennikarz osiemnastoletni Poe nie był w stanie się utrzymać, także w tym samym roku zaciągnął się do armii w stopniu szeregowego pod fałszywym nazwiskiem i nieprawdziwą datą urodzenia (sugerującą, że miał dwadzieścia dwa lata). Służył w forcie Independence w Bostonie. Wtedy też pracował nad krótkim i pominiętym przez czytelników zbiorem poezji pod tytułem: „Tamerlane i inne poezje”. Następnie trafił do fortu Moultrie w Charleston w Południowej Karolinie, tam udało mu się wymigać od dalszej pięcioletniej służby wojskowej. W tym momencie miał już stopień chorążego. Wrócił do domu w dzień po pogrzebie swojej przybranej matki, która zmarła po długiej chorobie. Edgar został zwolniony z wojska i wstąpił do West Point. Wcześniej przeprowadził się do Baltimore i wydał drugą książkę. W 1830 Poe został przyjęty w poczet kadetów akademii wojskowej West Point, by po roku, w 1831 zostać przez sąd wojskowy zostać uznanym za winnego rażących zaniedbań i nieposłuszeństwa i zwolniony ze szkoły. W tym czasie Edgar popadł w konflikt z przybranym ojcem. Opuścił Nowy Jork i wydał trzytomowy zbiór poezji. Tak zaczęła się jego kariera pisarska.

Ciąg dalszy nastąpi.

Bartłomiej Małczyński


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz