Wspomnienia z rozśpiewanej wymiany cz. 2/2

     Od wieków wiadomo, że muzyka łączy ludzi i łagodzi obyczaje, jednakże nie tylko ona. Co roku grupa uczniów naszego Liceum (powszechnie nazywana „grupą językową”), biorąca udział w wymianie chórów pomiędzy szkołami ze Słowacji, Słowenii i Polski, ma okazję przekonać się, że nic tak nie integruje, jak praca nad wspólnym projektem.

      W tym roku mieliśmy okazję pracować nad, wydawać by się mogło, prostym tematem jakim jest sport. Każdy z trzech (międzynarodowych) zespołów miał przygotować plakat i krótką prezentację wybranych sportowców pochodzących ze Słowacji, Słowenii lub Polski. Drugą część stanowiło stworzenie pantomimy przedstawiającej wybraną dyscyplinę sportową. Nasze starania prezentowaliśmy przed członkami chórów, jednak nie tylko dla nich, lecz dla wszystkich była to okazja zarówno do nauki jak i chwili rozrywki. Wspomnienie pantomimicznego przedstawienia koszykówki, boksu, tenisa, kajakarstwa czy bowlingu z pewnością pozostanie z nami na długo.

      Jednakże praca w grupie językowej to nie tylko pisanie i przyklejanie obrazków na kartce papieru. Jest to czas pokonywania barier, nie tylko tych językowych. Musimy współpracować, szukać kompromisów i słuchać siebie nawzajem. Tylko wtedy jesteśmy wstanie stworzyć wspólne dzieło, z którego wszyscy będziemy dumni. Stanowi to idealny dowód na to, że bez względu na nasze pochodzenie czy język jakim na co dzień się posługujemy, jesteśmy częścią grupy. Nie ma między nami różnic, wszyscy jesteśmy równi i dążymy do wspólnego celu.

Kinga Kaźmierczyk

Wspomnienia z rozśpiewanej wymiany cz. 1/2

Zaznaczmy to już na wstępie – wymiana chórów zwie się tak nie bez powodu: od siedemnastu lat w jednej z – chciałoby się rzec – członkowskich szkół spotykają się głównie osoby jako instrumentu używające swych strun głosowych i ich pedagodzy, zwani także chórzystami i dyrygentami. Poza nimi na szkolnych korytarzach można zobaczyć jeszcze uczniów (nie wiedzą, co tracą) i nauczycieli goszczącej placówki oświatowo-wychowawczej, członków grup językowych oraz nauczycieli-opiekunów (czy to wspomnianych grup, czy też dowodzących całą wyprawą za granicę).